In mei werd het bedevaartseizoen plechtig geopend. Dit jaar gebeurde dat op een bijzondere manier door het binnenbrengen van de gerestaureerde schrijn, waarin zich relieken van de heilige Martelaren bevinden. Vicaris-generaal Visser haalde dit aan in zijn homilie tijdens de eucharistieviering op 5 oktober bij de afsluiting van het bedevaartseizoen 2019. Custos Glas concelebreerde.
Ongelooflijk veel werk is in deze periode verzet door vele vrijwilligers. Dit jaar werd meer dan voorheen gebeden op het heiligdom. Naast de grote plechtigheden, met de nationale bedevaart in juli als hoogtepunt, werd er wekelijks de eucharistie gevierd, het lof en werden de kruisweg en het rozenkransgebed gebeden. Ook hieraan hebben veel vrijwilligers hun medewerking verleend.
De vicaris-generaal benadrukte in zijn homilie dat we als Nederlandse katholieken elkaar niet de put in moeten praten als we zien dat er minder animo is voor ons geloof. In de eerste lezing uit de profeet Baruch (Baruch 4, 5-12.27-29) wordt beschreven hoe het volk van Israël, die in de Babylonische ballingschap zit, alles kwijt is: de tempel, eigen land. Maar het volk wordt aangespoord om na te denken over hun eigen bijdrage aan de teloorgang. Dat zou ook ons kunnen helpen om onze eigen situatie te zien, onze eigen Babylonische ballingschap, waarin wij mogen leren voor de toekomst, aldus de vicaris-generaal.
Daarbij mogen we onszelf de vraag stellen: “Wat zou God willen?” Baruch bemoedigt door te wijzen op het perspectief dat het beter wordt. We zijn geroepen om elkaar te bemoedigen, in welke vorm dat in onze persoonlijke roeping ook vorm krijgt. Ook de martelaren hebben elkaar bemoedigd, aldus de vicaris-generaal.
De evangelielezing (Lucas 10, 17-24) beschrijft hoe Jezus, vervuld van de heilige Geest, zijn Vader prijst en hoe de 72 leerlingen die Hij uitzond vol blijdschap terugkeerden, omdat ze zijn kracht ervaren bij de dingen die ze doen in Jezus’ Naam. Ons aller roeping is om blijmoedig te getuigen van ons geloof door de wereld, die soms afwijzend en soms zelfs vijandig tegenover het christelijk geloof en de Kerk staat, te antwoorden met blijmoedigheid, barmhartigheid en vergevingsgezindheid.
De martelaren van het eerste uur en van vandaag zijn een groot voorbeeld. Zij getuigen van een tijd die beter is, dwars door hun lijden en dood heen. Zij getuigen van het geloof dat we in Gods hand zijn, wat er ook gebeurt. Aan ons de vraag of wij Hem durven vertrouwen, op Hem durven bouwen.
Zo verbond de homilie het zoeken en worstelen met het geloof van het volk van Israël in de ballingschap met het getuigenis van de martelaren en met ons eigen leven. Wij mogen instrument zijn van Gods liefde, waardoor de wereld wordt opgebouwd tot een wereld, zoals God die voor ogen heeft.
Na de eucharistieviering was er een moment van ontmoeting, waarbij over het afgelopen bedevaartseizoen werd gesproken en naar aanleiding van de homilie ook over hoe je elkaar kunt bemoedigen in geloof. De aanwezigen ontmoetten elkaar in de bijruimte van de bedevaartkerk met een hapje en drankje.
(Foto: Bisdom Rotterdam)
Terug naar het overzicht